تاثیر تجویز توام پروبیوتیک های لاکتوباسیل های مختلف و بیفیدوباکتریوم لاکتیس بر یادگیری، حافظه و فاکتورهای استرس اکسیداتیو در موش صحرایی دیابتی

زمینه و هدف: دیابت قندی بر پارامترهای متابولیک که منعکس کننده سطح شاخص های پلاسما هستند تأثیر می گذارد. این بیماری از طریق عوامل استرس اکسیداتیو بر عملکردهای سیستم عصبی از جمله یادگیری و حافظه اثر می گذارد. بررسی ها نشان می دهد که پروبیوتیک ها اثرات آنتی اکسیدانی دارند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر پروبیوتیک ها بر یادگیری و حافظه فضایی و فاکتورهای استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی دیابتی طراحی شد.روش بررسی: این تحقیق تجربی در 40 رأس موش صحرایی نر که به طور تصادفی به چهار گروه 10 تایی سالم- کنترل؛ کنترل غیردیابتی (co)، سالم- پروبیوتیک؛ کنترل غیردیابتی دریافت کننده پروبیوتیک (cp)، دیابت- کنترل؛ کنترل دیابتی (dc) و دیابت- پروبیوتیک؛ کنترل دیابتی دریافت کننده پروبیوتیک (dp) تقسیم شدند، انجام شد. مکمل پروبیوتیک شامل باکتری های لاکتوباسیلوس فرمنتوم و اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس با 1010colony forming unit (cfu)~ برای هر باکتری، همراه با آب آشامیدنی، هر 12 ساعت، به مدت هشت هفته تجویز شد. یادگیری و حافظه فضایی توسط ماز آبی موریس و انسولین و فاکتورهای استرس اکسیداتیو (8- هیدروکسی2- داکسی گوانوزین؛ 8-ohdg و سوپراکسید دیسموتاز؛ sod) با کیت های آزمایشگاهی ارزیابی شدند.یافته ها: دریافت مخلوط پروبیوتیک ها اختلال ایجاد شده در روند یادگیری (008/0p=) و میزان تثبیت حافظه فضایی (01/0p=) موش های صحرایی دیابتی را بهبود داد. هم چنین باعث افزایش انسولین (0001/0p<)، افزایش فعالیت   آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (007/0p=)، کاهش قندخون (006/0p=)، و کاهش فاکتور 8-ohdg (0001/0p<) سرم آن ها شد.نتیجه گیری: مکمل های پروبیوتیک، سطح انسولین و گلوکز سرم را در بیماری دیابت به سطح نرمال نزدیک کرده و باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی می شوند. درمان با پروبیوتیک باعث بهبود روند یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی دیابتی می شود. ارتباط بین پدیده های متابولیک و عملکردهای رفتاری نیاز به بررسی بیش تر دارد.